Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Spike69 & Παράξενος - Ακόμα προσπαθώ



Δωσε βαση, ζεις με τη φοβια πως ο χρονος που σου δωσανε να ζησεις δε θα φτασει και φοβασαι πως μονος
θ'απομεινεις τη στιγμη που τον χειροτερο εχθρο σου πολεμας αβοηθητος και αοπλος ανυμπορος κοινος θνητος
στο ελεος του αθανατου δειχνεις λες και η ψυχη σου εχει καταβροχθιστει και βυθιστει σ'αυτα τα βρωμικα
νερα του βαλτου σε πλησιαζουν πραματα που δημιουργησε η ιδια σου η φαντασια και πεφτει λογω φοβου
επικινδυνα του σωματος σου η θερμοκρασια το αιμα παγωσε εισαι σα ζωο που του τρομου η θεα το βαλσαμωσε
πουλι που δε μπορει πια να πεταξει ανθρωπος που δυσκολευεται να αναπνευσει δες πως μερα με τη μερα
η θλιψη σ'εκανε και ξεχασες πως η ζωη εχει και εκεινη γευση μαστουρωμενος μηχανικα χαμογελας και πως
πονας ξαφνου ξεχνας και ενω κοιτας [με τρομαζεις] ακολουθοντας δαιμονες μακρια μου περπατας
εχε τα ματια σου ανοιχτα κανενας λογος αρκετος για να ζεις μονος στο σκοταδι μη παραδινεσαι μη χανεσαι
σαν τον κερμα μιας ευχης μεσα σ'ενα παλιο πηγαδι

Ακομα προσπαθω δεν αφηνω κατω τα οπλα μου δε σηκωνω τα χερια οχι δεν παραταω τον αγωνα μου ακομα προσπαθω
με πραξεις να σπασω τον κλοιο ακομα προσπαθω πρωτου το πνευμα μου πεσει νεκρο (x4)

Που ειναι η ελευθερια την οποια με διδαξαν? που ειναι ο ομορφος κοσμος για τον οποιο οι παλαιοτεροι μοχθησαν
και φροντισαν γυρω απο την ανθρωπια μας στις βομβες και στο αιμα στα χαρακωματα που η δικαιοσυνη με το ψεμα
εγιναν ενα ενσω-ματωμενος σημαδεμενος απο το μερος που ερχεται στα ματια μου αφηρημενα θλιμμενος στα χαμενα
χαμενος πνιγμενος καθώς οι φλογες σαφως φωτιζουν χερια ενωμενα στο ερεβος
προσευχοντας ν'αφησει ο ουρανος οσες ψυχες αδικα καταπιε μαχητων ή φυλακισε τις σκεψεις τους αναμεσα σε
τοιχους λευκων κελιων λευκες σημαιες στολιζουν τις ωραιες μας μερες παιδακια να πετανε πετρες και οι
υπερδυναμεις να ανταποδιδουν με σφαιρες σφυροκοπω τον πονο μου πληττω σε καθε μου στιχο και στον πρωτο
χτυπο την καρδια ανοιγω και εκπυρσοκροτω για οτι λαχταρω ακομα προσπαθω με οτι και οποιον με κραταει ζωντανο
ακομα προσπαθω..

Ακομα προσπαθω δεν αφηνω κατω τα οπλα μου δε σηκωνω τα χερια οχι δεν παραταω τον αγωνα μου ακομα προσπαθω
με πραξεις να σπασω τον κλοιο ακομα προσπαθω πρωτου το πνευμα μου πεσει νεκρο (x4)

1 σχόλιο:

  1. καθως οι φλογες σαφως φωτιζουν χερια ενωμενα στο ερεβος νομιζω λεει τρελε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή