Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Dust Rhymes - Ό,τι αγαπώ το καταστρέφω



Νοιώθω να πέφτω
ό,τι αγαπώ το καταστρέφω
δε κουράστικα ν' αντέχω μα βαρέθηκα ν'απέχω
βγαίνω έξω να τελειώσω ό,τι είχα αρχίσει παλιά
τη βόλτα ενός τέλους σε στιχουργικά στενά
πόσο καιρό μετά, δε το μετράω ειλικρινά
πίστευα δε σ'είχα ανάγκη, είχα τα χέρια μου κλειστά

με διαφορά ενός χρόνου και κάτι
κατάλαβα τη διαφορά, να σ'αγαπάνε απ'την αγάπη
νομίζω είναι πολλά τα πεθαμένα χαρτιά
είναι πολλές οι λέξεις που ζητάν συντροφιά
ίσως φταίω και εγώ που ίσως τις αγάπησα
και πριν τις καταστρέψω, να με αφήσουν άφησα
καταλαβαίνεις η σιωπή μου, νοιώθεις και τα λόγια μου
εδώ πεθαίνω, γυρνάω πίσω στα υπόγεια μου
Θέλω τα πάντα να γίνουνε φώς μ´ενα σκοτάδι που μόνος οδηγός
γίνεται ο δρόμος που υπάρχω
Φοβάμαι αντιδρώ σε κάθε τι όπου μυρίζει φυγή
δέσαμε το τέλος μας με την αρχή
πέσαμε κάθε μας πτώση μια πληγή
και εμείς εκεί με βλέμμα καρφωμένο
σα παιδί που αυτοκτονεί μαζί με τα όνειρα του μιά σιγή
Να είσαι εκεί να ακροβατήσεις(x2)
μή βιαστείς να με μισήσεις
γιατί με μίσησα σε όλες μου τις αισθήσεις
κοίτα μονάχα την αγάπη να κρατήσεις.

Είναι τα μάτια δεμένα, σκανδάλη το βλέμμα
ψάχνω εμένα μέσα σε στιγμές φωτογραφίες και εσένα
πάλι θα'μαι εκεί, όχι δε θα'χω κρυφτεί
απλά εγώ ονομάζω άγριο, ότι λέτε διαδρομή(x2)

Ό,τι αγαπώ το καταστρέφω

Δεύτερο μέρος και απώλεια μυρίζει στάχτη
ό,τι αγαπώ το καταστρέφω θα καταστρέφω
έτσι απέχω έτσι αντέχω
τώρα βάζω σε αναμνήσεις άνω τελεία
συνεχίζω να καίω τα όνειρα μου με μανία
κάτω απο όξινη βροχή να αυτοκτονεί η κάθε σκέψη λογική
και το παράλογο ν'ανοίγει τα φτερά του
έτσι με βρήκα, είχα στα χέρια μου πιστόλι αντί να'χω πυξίδα
είχα ελπίδα για ασπίδα, είχα τον κόσμο αγκαλιά
αντί να έχω τα φτερά να τον πετάξω
είχα τα όνειρα συντροφιά και με μερικά να τα μοιράζω
όχι να πλέω μες στις σκέψεις και ν'αλλάζω
είχα λόγο να μην κοιμάμαι μες τα βράδυα
και να γνωρίζω τα σκοτάδια πιο καλά και απο μένα
αποθυμένα που κρατάνε όσο κρατάει ένα βλέμμα
έτσι αντέχω...

Ό,τι αγαπώ το καταστρέφω...

Είναι τα μάτια δεμένα, σκανδάλη το βλέμμα
ψάχνω εμένα μέσα σε στιγμές φωτογραφίες και εσένα
πάλι θα'μαι εκεί, όχι δε θα'χω κρυφτεί
απλά εγώ ονομάζω άγριο, ότι λέτε διαδρομή(x2)

Ό,τι αγαπώ το καταστρέφω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου