Δ.Π.Θ - Λόγια από τον ομφαλό του κόσμου

Λόγια από τον ομφαλό του κόσμου
ποίηση, στόχο να 'μαι σ' υλοποίηση
χορήγηση απαγορευμένη εισαγωγή στεγνή διακίνηση
είναι αλλόκοτο θέαμα η μύηση, τέρατος κύηση
βαδίζουμε παράλληλα σαν ένα κύμα σε κινητοποίηση
το αίμα που κυλάει καυτό μπορεί στο μπέρδεμα να φέρει λύση
να αφοπλίσει την αγάπη
πως είναι να σκοτώνεις τη κατάθλιψη με χάπι, είναι ειρωνία
καταστέλλοντας την ένταση, νέα ανθρώπινή μας φιλοσοφία
στη γωνία στημένος, ομοφωνίας καταδίκης οδηγεί ελευθερία
αποκομμένος απ'τη κοινωνία, μη σώσω να γίνω εξάρτημα
στο ανθρωποφάγο τους μηχάνημα
στα όνειρα σου αδερφέ βρίσκω πάτημα κι ελπίζω
ελεύθερος νιώθω, περπατώ με κλειστά τα μάτια και σφυρίζω
δικό μου πρόβλημα ό,τι φτιάχνω να δίνω μια και να το γκρεμίζω
σκύβω και το χώμα αγγίζω
η μέρα ξεκινά με γείωση
κάτω απ 'το φως του ήλιου αναγνωρίζω ποιος είμαι
ξεχωρίζω, τριγυρίζω και βρίσκω μάτσο αρετές να στολίσω
σαν ώριμος καρπός πέφτω απ'το δέντρο και σαπίζω
ποτέ με γνώμονα φυλή και χρώμα τις ανθρώπινες ψυχές δε ξεχωρίζω
στις πέντε ηπείρους τριγυρίζω
φυλαχτό βρήκα πάλι ουρανό να πετώ
καθηλωμένος από το πρώτο λεπτό
αρχέγονο συναίσθημα προσαρμόζεται στην εξέλιξη σαν ερπετό
στο 'πα, πριν ανεβώ είπα μ'ανέβασε η ντόπα
μπήκα μέσα δίχως να χτυπήσω πόρτα
δίχως να χτυπήσω πόρτα